Tekst: Azveses Van Hemeldonck
De leeftijd doet Vincent Coomans goed. Tegen een achtergrond van ingrijpende levenservaringen schreef Coomans A Bed Can Be Many Things, de eerste single van aankomende plaat Dark Dog. Het resultaat is een bedrieglijk upbeat nummer waarin kwetsbare eenvoud je onverwacht bij de kraag grijpt.
De aanvankelijke verwijzingen naar het bed uit de titel zijn nog vrij ludiek, maar verraden een waarheid die schuilgaat onder banaliteit; “Terwijl Vincent voor het eerst vader werd, verloor zijn eigen vader gaandeweg taal, herinneringen en bewegingsvrijheid. In het ouderlijk huis verscheen plots een bed in het midden van de woonkamer – een vreemd maar bepalend object dat tegelijk verschillende functies vervult. Die spanning tussen verlies en nieuw leven schemert door in A Bed Can Be Many Things.“
Een muzikale versie van slice of life dus. Maar wel eentje met intense inzet. Door de binaire tegenstelling van creatie en teloorgang niet rechtstreeks te brengen, wordt de middenweg gespiegeld in een haast kinderlijke onschuld die bijwijlen aan Donovan doet denken. Aldoor schemert er een gelatenheid door in het nummer, met een zachte appreciatie én verdriet voor het voorbijgaan der dingen. Het resultaat is een wandelende illustratie van het bekende Japanse “mono no aware”. Dit soort composities dreigt doorgaans echter vaak te vervallen in een al te schilderachtig simplisme.
Wat deze track toch maakt, is pure geloofwaardigheid. Levenservaring dat niet leidt tot bitterheid maar ogen doet openen. En dit komt zo helder door in Coomans vocaal timbre dat het beoogde doel volledig landt. Samen met de warme sound van Jonas Bruyneels thuisstudio en intuïtieve toevoegingen van de band, is A Bed Can Be Many Things een mooie aanzet richting de nieuwe plaat. Dan misschien nog geen meesterwerk – wél die zo ongrijpbare geloofwaardigheid en bakken sympathie.