De puberende Wolfgang Amadeus Mozart was zeventien en schreef op een paar dagen tijd zijn 25ste symfonie. Het was volop ‘Sturm und Drang’ in de jaren 1780, zeg maar de rock-‘n-roll van die tijd. Een reactie op de kalme Verlichting. De muziek werd wilder. De dichter Goethe had net zijn Werther uit, met massale zelfmoordcopycats als gevolg.
Flash forward naar tweehonderd jaar later. Amadeus komt uit. Een waanzinnig populaire film over een al even waanzinnige componist, knap verfilmd maar historisch trekt ze op geen zak. De kleine Rodrigo is tien jaar en de jonge Mexicaan is meteen verkocht wanneer hij aan het begin van de film de openingsnoten hoort van de 25ste.
Nu brengt hij met Gabriela een zeer eigen versie uit van de kleine in G. Twee virtuoos bespeelde gitaren zijn voldoende om een volledig symfonisch orkest te vervangen. Knap.
