Laten we even teruggaan in de tijd, soms doen we dat graag. 2017. Luminous Dash was net nog maar een paar jaar uit de startblokken geschoten en het was ook het jaar dat onze eerste concertjes van start gingen. Het duurde niet lang vooraleer we doorhadden dat Hulder op de affiche moest. Spraakmakende, hitgevoelige psychedelica gaat er bij ons altijd wel in, zeker na hun opgemerkte passage in De Nieuwe Lichting en het ondertussen reeds opgedoekte De Jonge Wolven.
Waarom precies – wellicht mede door de spelbreker die de pandemie was voor veel beginnende bands – kwam de grote doorbraak er niet. Zanger Nick Benoy liet het echter niet aan zijn hart komen en transformeerde zichzelf na vijf jaar naar Nick Joseph.
Pale, Tired Bones, vergezeld van een heerlijke F.W. Murnau-achtige clip, is zijn eerste wapenfeit. De psychedelica die Hulder typeerde is gebleven, alsook het wauw-gevoel als je deze single hoort. Poppy, maar toch met beide voeten stevig in de jaren 60. Een weemoedige vibe die zo magisch klinkt dat het lijkt alsof Nick, zonder dat hij het beseft, een klassieker heeft neergeschreven. We hebben dit waarschijnlijk acht jaar geleden ook gezegd over Hulder, maar wie weet hebben onze woorden nu meer effect. Dit is klasse!
