Een paar weken geleden botsten we onverwacht op Movie Star van het Brusselse Michel/le. Vijf muzikanten die gewapend met een pak prima songs de studio binnenwandelden van Jan Viggria en die op 3 oktober zullen delen met de rest van de wereld.
Movie Star deed ons wat denken aan Pavement. Toegegeven, er zijn meerdere bands die ons wel doen denken aan Pavement, toch blijft het een altijd een heerlijke referentie en een teken aan de wand dat het wel goed zal zijn.
De nieuwe single is dat ook, toch duwt Paraphrasing Proust ons meer in de richting van The Smiths. Deels door de Johnny Marr-achtige gitaartjes, maar ook door de melancholische teksten over dingen die zouden kunnen, maar helaas niet zijn.
Naar eigen zeggen is hun ep good night, good luck dan ook hun vertaling van de teenage dream: het verlangen om weg te trekken uit je geboortestad, de onmogelijke liefde ontmoeten, uit elkaar gaan, en er jaren later met misplaatste heimwee op terugkijken. Bij de een eindigt zoiets in onverteerbare smartlappen, bij Michel/le op heerlijke indie.