Een duo dat zijn gewichtige transculturele composities in de weegschaal legt. Een pak meer open-minded dan de grijze wollen sokken-folk zonder over pottekes en pannekes te zingen zoals Laïs ooit deed. Dansende ambient waar authentiek instrumentarium in dialoog gaan met de zweverige knopjes van Bert.
Prinses Prieeltje en Kulderzipken in zittende meditatiehouding zuigen de suggestief krakende geluiden die door het kasteel weergalmen op. De gebroeders Grimm fungeren uitzonderlijk als yoga-instructeurs, hun bloedrode hoofd verklaart het karakter van de veel te strakke legging. Alsof de gespannen stof die zich rond hun schrale benen spant nog niet genoeg is, gaan de gedachten van de warrige uitvinders alle richtingen uit, wat het bloed nog harder doet stromen. Rusteloos bedienen ze Prieeltje en Kulderzipken van wat lijkt op een experimenterende yogasessie voor seuten.
Houdt de kinderen bezig moet het motto van het koninklijke koppel Jozef en Angina zijn. Het grijze kasteel staat in schril contrast met haar kleurrijke bewoners, en de nood aan sfeervolle muurbekleding staat in disharmonie met de steeds boeiende personages die elk met hun eigen verhalen en kwaliteiten bezoekend de houten loopbrug oversteken. Met ontiegelijk veel potten verf met kleuren uit alle windstreken plofte het ensemble Merope neer aan het sprookjeskasteel.
Koning Jozef ging na een kritisch ontvangst en een vaag plan aan de slag als delegee van dienst, en stuurde Bert Cools, Idre Jurgeleviciute, Laraaji en Shahzad Ismaily kriskras met een willekeurige kleur op pad. Het resulteerde in zo’n kakofonisch palet aan schakeringen dat zoon en moe duivel uit een zeldzaam gevoel aan medeleven alles terug omtoverde tot een universele en vitale kleurenmenging. De hemelse middeleeuwen werden zo als een viering van samenwerking en speelsheid opgesmukt met een moderne visie op de Baltische schilderkunst.