In mei kregen we de nieuwe single Love Bite van de Griekse project Lola Demo. Het was de eerste na een jaartje pauze, waarmee Erika Bach (ook bij Ape The Cry, Hard Candy, M1NK) aankondigde dat ze het tijdperk van “sad but beautiful songs” afsloot en terugkeerde naar haar grungy garagerockroots. Dat ze de droefheid bande, is duidelijk. De schoonheid behoudt ze. Ook in haar nieuwste nummer Splinter.
Miss. Bach heeft een ambitieus plan voor het komende jaar: maandelijks een single uitbrengen, wat zal leiden tot een nieuw album, waaraan ze nu schrijft onder de werktitel My ‘Red’ Album.
“Het is voor mij instrumentaal terug naar de basis. Gitaar, bas en drums met noise om de gaten op te vullen. Je kunt mij wel uit de garage halen, maar je krijgt de garage niet uit mij??!!… Zoiets”, geeft ze met een knipoog aan.
In Splinter laat Lola Demo een grungewaas van gitaar, bas en drums horen, terwijl ze in de tekst de confrontatie met haar emoties poogt te verbergen, tussen listige melodieën.
“A splinter in my side
Tore deep through to my spine
Iconic manipulator
You cut me open
Just like a razor
Forgive you
Not now or never
A splinter in my side
Tore deep through to my spine
No love spell
There’s poison in your potion
You pulled the ocean
My favourite thing
You make me sick sick sick”
Maar ze is kwaad. Zo kwaad dat geen noot, geen woord dat kan verbergen. En toch doet ze dat zonder verpinken, dat kwaad zijn. Zonder nog maar één keer te schreeuwen of haar stem te verheffen. De kwaadheid vertaalde zich deze keer in een track met groovy ritmes, waartussen die noisy sound van de snaren walmt en haar stem – alla Patti Smith – even zelfzeker als nonchalant diep klinkt. Een intermezzo met scheurende gitaar ergens in de verte en enkele modderige details, voegen die vuile glinstertjes toe, waarmee ze de finesse van haar songschrijven nogmaals benadrukt.
Splinter is digitaal verschenen, me bijhorende esthetisch zwart-witte videoclip.
