De pianomelodie klinkt zo zoet als de donuts die Lauranne in de videoclip naar binnen werkt, maar achter die schijn gaat een uitgekiende tekst met een subtiele plottwist schuil: Laurannes eerste single is als een goed kortverhaal.
Toch voelt Ik Mis Je Niet aan alsof er iets ontbreekt, alsof het slechts een stukje is uit een grotere vertelling. Het nummer lijkt weggelopen uit een cabaretvoorstelling, of uit een oude film, zo eentje die Amélie Poulain in de bioscoop gaat bekijken. Maar misschien is dit ook nog maar het begin, en schotelt Lauranne ons nog meer zoete melodietjes met een melancholische afdronk voor.
