Er is een hoek af bij Kookaburra. Na Psychominded Girl en The Kidkitebike zijn we weer zoveel zekerder nadat de garage fuzz-punk en promoclip van Dacelo Novaguinea tegen onze trommel- en netvliezen werd gespetterd.
Dacelo-watte? Voor wie minder documentaires van National Geographic op de kijk-marathon-teller staan heeft: dat is een lachvogel. Totaal irrelevant weetje voor wanneer de stilte aan tafel valt bij corona-proof bezoek.
De voorloper en tevens opener van het op 10 december verschijnende album Dry Eyes / White Mice gaat steviger vooruit dan Usain Bolt op rolschaatsen. De video-aflevering brengt een avontuur van “înot”, “fiskje”, “potapljanje z masko” en “igalofu”, opgenomen na sluitingsuur in een winkelvestiging van een totaal onbekende sportketen. Het klinkt bovendien als Tinky-Winky Ramone, Dipsy Ramone, Laa Laa Ramone en Po Ramone in een wilde ontsnappingspoging van een gitaar-geweldig beest van een nummer dat, vreemd genoeg, serieus blijft hangen.
Er is een hoek af bij Kookaburra… en dat vinden we niet erg.