Op 22 september mogen we Basegemiti verwachten, de opvolger van het prachtige Sosei van Isbells. Het album zal niet meer bij het vertrouwde Zeal records verschijnen maar bij V2 Records en blijkbaar heeft de verandering van label ook een impact gehad op het geluid van de band van Gaetan Vandewoude. Op de voorgaande singles Sparkle & Shine, A Little Bit Longer en Modern Times wijkt Isbells af van het vertrouwde akoestische folkgeluid en komt de elektronica meer naar voor.
Dat geldt ook voor Apoplexy waarop de band samenwerkte met Joy Wellboy (het uit Brussels afkomstige elektroduo, bestaande uit Joy Adegoke en Wim Janssens, die tegenwoordig in Berlijn wonen). Het nummer gaat over de diepgaande uitdagingen die gepaard gaan met het omgaan met fysieke, mentale en emotionele onrust. De tekst verbeeldt levendig het overweldigende gevoel van afgesloten zijn en opgaan in een slow-motion ineenstorting van de geest. Gaetan dacht daarbij bijvoorbeeld ook aan de verstrekkende gevolgen van een herseninfarct.
In de intro denk je dat er een vrij oppervlakkige elektrodancetrack zal komen, tot de warme gitaar invalt. Vandewoudes stem wordt door de vocoder gehaald waardoor we de fragiliteit ervan wat missen. Als in de break het akoestische element terugkeert, komt ook het rustpunt wat terug. Op het einde is er nog een stevige, elektronische outro met gedreven drums. Het doet ons allemaal wat denken aan de meer recente, wat oppervlakkige platen van Coldplay.
We moeten heel diep in Apoplexy graven om het oude Isbells geluid terug te vinden. We snappen dat je als band moet evolueren, maar of dat in deze single positieve gevolgen heeft, valt te bezien. Het is wél een aanstekelijke single die het heel goed gaat doen op de radio al missen we toch een beetje de oude Isbells vibe.
Isbells stelt de nieuwe plaat voor op:
10/10 – Het Depot, Leuven
18/10 – Cactus Club, Brugge
25/10 – Ha’ Concerts, Gent
28/10 – Rubenskasteel, Zemst
23/11 – De Casino, Sint-Niklaas
16/12 – Muziekcentrum, Dranouter