Wanneer het onwezenlijke realiteit wordt, volstaan woorden niet. Terwijl de wereld doordraaide, stond voor Francis Van Den Broeck, frontman van Filthy Horse, zijn leven plots helemaal stil, want heel onverwachts verloor hij zijn zoon Simon.
“Wanneer het onwezenlijke realiteit wordt.
Wanneer de wereld blijft doordraaien, maar het leven plots stilstaat en verandert in de hel.
Wanneer tranen zelfs geen tranen meer zijn, maar golven van verdriet.
Dan…ja wat ‘dan’…zelfs dat is er niet meer.
Ik mis jou in het diepste van mijn zijn Onze jongen, onze zoon, onze vriend, onze broer.
Slaap nu maar zacht Maak jouw dromen waar.
Ooit zien we elkander weer. Voor jou…
Simon Van den Broeck.”
Francis heeft Simon Says geschreven voor zijn pas overleden zoon. Dit had hij beloofd aan Simons mama, zus, familie en vrienden. Een eerbetoon aan een jongen die vooral wou leven, een steun voor iedereen die hem kende, aan iedereen die iemand dierbaar moest loslaten en vooral ook een boodschap van hoop.
Francis Van den Broeck (leadzang, gitaar, mondharmonica) componeert reeds sinds zijn vijftiende en liet van zich horen in verschillende bands van kleinkunst tot toegankelijke punckrock. Ondertussen ook met Filthy Horse, dat samen met Peter Van den Broeck (bas, contrabas, backing vocals), Yves De Waele (viool, backing vocals), Kaspar Chabot (viool), Dries Verhelst (drums), Wouter Verhelst (accordeon, mondharmonica, mandoline), Ilse Van Dooren (backing vocals), Christophe Claessens (bariton sax, tin whistle), Pelle Van den Broeck (trombone), Kris Willocx (trompet) en Davy Van Kerschaver (banjo) uitgroeide tot een elfkoppige band.
Filthy Horse laat hiermee een sober intiem, intens emotioneel nummer horen, waarin pijn en verdriet bijna tastbaar verklankt wordt in ieder gezongen woord, in iedere snaar die aangeslagen wordt.
“Those tears will pass.”
We wensen de familie van Simon en al wie van hem veel te vroeg afscheid moest nemen, veel sterkte.