Naar eigen zeggen houdt Filibuster zich bezig met het maken van: “pretty noise” en na het beluisteren van hun teaser snappen we de gekozen term. Op hun Facebookpagina refereren ze dan ook naar Sonic Youth, My Bloody Valentine of Slowdive als invloeden en ook dat horen we duidelijk in de muziek terug. Sticky Wicket, zo heet het tiende nummer op het eerste album van Filibuster, dat overigens Future Anachronisms gedoopt zal worden en op 21 april verschijnt bij Gazer Tapes.
De groep vliegt er meteen stevig in met drums, bas en gitaren. So far so good. De muzikanten spelen een vrolijk en rocky/poppy ritme maar dan wel een pak minder afgelikt dan het gemiddelde popnummer, en met een goeie noisy saus eroverheen.
Na ongeveer een halve minuut valt ook de zanger in en ook daar zegt de groep volmondig “neen” tegen een clean geluid. Het effect op de zang lijkt een combinatie tussen echo en distortion maar dat is uiteraard maar giswerk. Het heeft veel weg van wat Timmy Vanhamel bij Millionaire al eens pleegt te doen met zijn vocals. Het nummer houdt vier minuten lang dezelfde lijn aan. De groep voorziet in het midden van het nummer een break die naadloos overgaat tussen wat ervoor en erna komt. Consistent dus!
Of we weg zijn van dit nummer? Dat is op dit moment nog een moeilijke. Dat we fan zijn van hun invloeden is zo zeker als het feit dat je voor de gemiddelde wc-rol op de zwarte markt momenteel makkelijk 50 euro kan vragen.
We hebben het nummer ondertussen een paar keer beluisterd en slecht kunnen we het moeilijk noemen maar bij gebrek aan een goede vakterm gaan we het houden op “nogal druk”. Het noisy element bij de instrumenten en het effect op de vocals maken dat er misschien net iets te weinig nuance is. Het vloeit allemaal wat in elkaar over. We horen wel potentieel in de groep en zijn dan ook benieuwd om de rest van Future Anachronisms een draai op onze cassettespeler te geven.
Jos Buersens