Het leiderloze – maar daarom niet ongeleide – jazz-trio Cinema Paradiso rond Kurt Van Herck, Eric Thielemans en Willem Heylen heeft twee albums op zijn palmares staan en is momenteel bezig aan hun derde.
En neen, dat album zal niet Cinema Paradiso Volume 3 heten in navolging van de eerste twee, maar Empty Empty. En ja, er staan vier mensen op de bandfoto want toetsenist Jozef Dumoulin is tegenwoordig volwaardig lid van de band dat dus geen trio meer is maar een kwartet… of dat denken we toch.
Veel veranderingen dus en dat hoor je ook als je naar smaakmaker en titeltrack Empty Empty luistert. Ze maken nog steeds iets wat aansluit bij de jazz traditie, no worries, maar het mag al eens wat epischer, wat breder en filmischer.
Het flink uit de kluiten gewassen Empty Empty klinkt als de prelude tot iets groters en wilders. De eerste druppels voor de hemelsluizen opengaan.
Akoestische instrumenten en elektronica geven elkaar een knuffel of nemen zachtje afstand terwijl Thielemans liefdevol op de vellen roffelt en de cimbalen streelt. De sax van Van Herck vormt daarbij in het eerste deel van het nummer het bindmiddel, een rol die de gitaar van Heylen in het tweede deel dankbaar op zich neemt. Toch is het de sax die het laatste woord heeft.
Ja, er zit dynamiek in Empty Empty, er wordt zelfs een kleine spanningsboog opgebouwd, maar de grote catharsis blijft uit. Subtiliteit is het kernwoord, schoonheid het resultaat.
Op 6 september verschijnt het album Empty Empty maar de single kan je nu al beluisteren.
INSTAGRAM / FACEBOOK / WEBSITE