Tekst : Hendrik Hindrex
Bloem de Wilde de Ligny – de naam op haar rijbewijs – heeft een nieuw liedje uit : Garden of the Sun. De Haarlemse debuteerde voor een levend publiek omstreeks 1996 op de festivals Oerol en op de derde editie van Lowlands. Een reeks optredens op Nederlandse en Belgische podia volgde snel. Genoeg om haar geliefd te maken bij het trendy en hippe publiek van toen. Op haar debuutplaat Zink ruilde ze haar naam Bloem voor Bloem de Ligny. Ze werd tot vervelens toe vergeleken met nimf Björk. Daar kon zelfs de gerenommeerde producer Pete Briquette (bassist van The Boomtown Rats, producer van o.m. Tricky en Renaud) niks aan veranderen.
In 2003 verkaste ze van Haarlem naar Londen en richtte er de band Polichinelle en het duo Fono & Serafina op. Zelf liet ze zich achtereenvolgens Serafina Ouistiti en Lady Oo noemen. Onder die naam richtte ze de band Sam & The Womp mee op. Met het nummer Bom Bom scoorde ze een heuse nummer één-hit in de UK. Niet veel Nederlanders deden haar dit voor. Sindsdien brengt ze regelmatig nieuw werk uit onder de naam Bloom de Wilde. Naar eigen zeggen is Robert Wyatt een belangrijke inspiratiebron.
Het nieuwe liedje – leren we op Bandcamp – gaat over verbinding. En hoe dat tijd en ruimte kan overwinnen. “Een goeie vriend woonde aan de andere kant van de wereld, maar het leek alsof hun harten zo maar boven alles uitsteeg en luid “hallo” riep. Aan het eind van het verhaal kwam alles weer goed”, legt ze uit, want in de wereld van Bloom de Wilde is veel mogelijk ! Dat hadden we al door toen we haar omstreeks 1996 voor drie man zagen spelen in het schier onbereikbare zolderkamertje van de iconische rocktempel Nighttown te Rotterdam. Toch blij om te horen en te zien dat het goed met haar gaat.
Garden of the Sun is uit op o.a. iTunes, Spotify en Bandcamp
