Sinds haar debuut is Sabrina Teitelbaun onophoudelijk aan het touren. Daar heeft ze de weinige tijd tussen het performen nuttig gespendeerd aan het schrijven van nieuw materiaal. Na een aardige samenwerking met Bully (Docket) en een herwerking van een Talking Heads nummer (Thank You For Sending Me An Angel), verkent de blonde schelp op What’s Fair gewichtig de complexiteit van moeder-dochterrelaties.
Wat mag je verwachten? Welk gedrag van zowel kind als ouder is oké? Doet het ‘normaal’ er zelfs toe als ervaring alles is dat je hebt? Ideale gespreksonderwerpen onder moeders terwijl de vader zich tientallen kilometers verder op de koersfiets voortbeweegt om ergens halverwege een sterk blond bier te nuttigen en te genieten van kleine kwetterende vogeltjes.
Sinds enige tijd is deze song een vaste waarde geworden tijdens haar live sets.
Zorgeloos gedijt de West Amerikaanse poppunk bij de nakende najaarsblues. Een welgemanierde wauwelende leadgitaar klinkt heerlijk herfstig als een zorgzame gedachtewisseling bij Sabrina’s scepsis. Logisch met al die moederlijke existentiële spanningen dat de eerste noten twijfelend starten, eenmaal ze overtuigd geraakt over het stellen van de juiste vragen, zit het ritme goed.
Het is fair om te stellen dat It’s Fair de perfecte voorloper is voor het album dat nog voor de jaarwisseling gaat verschijnen. Momenteel tourt ze verder over de wereld en zal ze ons land even over het hoofd zien. Je had ze op en neer kunnen zien gaan tijdens Pukkelpop op het lift podium.
Facebook – Instagram – Website