Wat heeft Yong Yello – echte naam Yello Staelens – bezield? Dacht hij ‘wat de Tourist kan, kan ik ook?’ Neen, hij is geen groentje. Creatieve sparring partner van Glints, producer en componist van Noémie Wolfs en nu dus een soloplaat… Dat had hij verdomme al veel eerder moeten doen. Een plaat als een boek dat je leest met Marcel – iedereen heeft wel een nonkel die zo heet – in de hoofdrol. En Marcel rookt, drinkt, poept scheef en ziet het leven niet zitten. Resultaat: een geweldige plaat die zijn gelijke niet kent in de lage landen.
Vorig jaar pakte Yello uit met Als Ge Slaapt, zijn eerste solosingle. Over een kerel die met een ander in de koffer duikt als zijn vriendin ligt te maffen en zij weet natuurlijk van niets. Gekenmerkt door de muziekmobiel die in het begin in gang getrokken wordt en daarna als een K3-nummer in je hoofd zit. Misschien doet die vergelijking te veel oneer aan de beat- en woordkunst van Staelens. Ja, deze man kan verhalen vertellen waar de K3-meiden alleen maar kunnen van dromen.
Enige nadeel is dat het refrein af en toe niet veel om handen heeft. In opener Marcel lijkt het, na het fantastische woordgeweld van de rap, wat povertjes om ‘Marcel, Marcel’ te scanderen. En daartussen de zinsnede ‘niet te vertrouwen’. Naast de twee piano-interludes Maandagmiddag en Hotel Mama lijkt alles zich ook zich ook op hetzelfde tempo voort te bewegen. Qua variatie wordt het misschien wat eentonig op een gegeven moment maar het verhaaltje dat Staelens vertelt, maakt veel goed.
De sample van de nieuwe single Luchtkasteel kunnen we niet meteen thuisbrengen. Even flitst Butterfly van Crazy Town door ons hoofd maar we herkennen de akkoordjes op de achtergrond. Wat geen afbreuk doet aan dit ijzersterk nummer. Elk nummer plaveit de weg voor de grote finale, de fatale terminus: de Londenbrug maar in het allerlaatste nummer, Het Magnetisme Van De Goot, komt het toch nog een beetje goed.
De plaat is heel donker. Yong Yello lijkt geen vrolijk baasje die het geluk op een schoteltje gepresenteerd kreeg. Volgens de bio is het verhaal van Marcel fictief maar berust het wel op ware feiten. Dat is ongemakkelijk en hard maar het zorgt er wel voor dat deze plaat een unicum in onze vaderlandse hiphop is. Door het verhaal gaat het album – ja, je moet het in één ruk uitzitten – nooit vervelen. Dat hebben we toch minder als we platen van Tourist LeMC opleggen. Na een tijdje wordt het Antwerps van Tourist LeMC, voor ons, toch wat te eentonig. Dat hebben we met deze plaat niet. Al kan Yello natuurlijk niet ontkennen dat zijn roots ook in Antwerpen liggen
Marcel & Het Magnetisme Van De Goot is ook een geweldige titel. Ook de hoes is af: de eenzame man die alleen aan de toog zit. Let ook op de neonreclame die wat hoop geeft. Het is een plaat die je kan blijven verrassen bij iedere luisterbeurt. Meer van dat, graag!