We weten allemaal dat 2020 een nogal, euh, verrassend jaar is geweest. Zo kregen we niet alleen wat miserie op ons dak, maar kan het ook geboekstaafd worden als een muzikaal sterk jaar. Op de valreep bereikte ons ook nog deze Symphony Of Dawn, het debuut van het Gentse Worlds Beyond. En wat voor één!
Waar we eind jaren ‘90, begin jaren 2000 een stortvloed van (soms geweldige) “female fronted” releases over ons heen kregen van bands als After Forever, The Gathering, Nightwish, Epica, Within Temptation, Theatre Of Tragedy en later ook nog Trail Of Tears, Evanescence en Sirenia, vonden we het genre wat minder boeiend worden de afgelopen jaren. De gevestigde waarden brachten nog wel prima cd’s uit, nevenprojecten kregen ook nog wel aandacht, maar niets wereldschokkends bereikte onze oren.
Nu willen we deze Symphony Of Dawn niet wereldschokkend noemen, maar hij is toch wel écht goed. Invloeden uit de eerder genoemde bands kan dit Gentse sextet niet ontkennen, al geven ze wel een eigen draai aan het genre. Met name de leads en de violen zorgen voor knappe momenten, net als de toetsen.
Zangeres Valerie wisselt moeiteloos de hoge sopraan tonen met heldere, cleane vocalen. Ze nam ook het merendeel van de songteksten voor haar rekening, terwijl de klassiek geschoolde medemuzikanten voor de arrangementen zorgden. Zo ontstond wat de band zelf omschrijft als “symfonische metal met een fantasy -twist”. Dat gitarist Tijmen als freelance soundtrack componist werkt, is zeker hoorbaar in de muziek. De klassieke invloeden zijn duidelijk hoorbaar en worden vakkundig vermengt met het betere gitaarwerk. Nergens een melodie te veel, maar steeds gepast en in dienst van de songs.
Enig puntje van verbetering zou kunnen zijn: het zoeken naar refreinen die blijven hangen, al hebben ze met oa. de nummers Ice King, Winterstorm en Edge Of Faith alvast bewezen dit wel te kunnen. Een kniesoor zou nog kunnen zeggen dat de nummers misschien wat braaf zijn, soms wat meer agressie kunnen gebruiken. Echter, om in dit genre vol platgetreden paden te overleven is deze meer lieflijke insteek misschien de richting die de band wil/moet uitgaan.
Alleszins klinkt Symphony Of Dawn bijzonder toegankelijk voor een metalband. Het is dat wat Within Temptation ten tijde van Ice Queen zeker geen windeieren legde. In die tijd was dat erg verfrissend, een woord dat we ook graag gebruiken om deze cd te beschrijven. Daarnaast maakte de band ook al drie knappe video’s ter promotie van dit album.
Symphony Of dawn is een verrassend debuut van een ambitieus Worlds Beyond dat het genre verrijkt.