Afgelikt en gestreken zien ze er op hun foto uit, de heren van de Brusselse indierockband Wlazlo. Wel… schijn bedriegt, want met hun debuutdemo Take Me To The Water bewijzen ze het tegendeel.
Deze demo namen ze in twee dagen tijd bijna volledig live op, met producer Julien Rauïs (Great Mountain Fire, Vismetsn Superlux), met als resultaat vijf nummers waarin garagerock en atmosferische pop hand in hand gaan.
De Amerikaanse en Britse indierockinvloeden hoor je knap terug in de nummers van WLAZLO. Ze hadden er echter geen probleem mee om er hun eigen twist aan te geven door af en toe net iets donkerdere vocals of kenmerken uit hardere genres toe te voegen, zodat de hele sound net een tikkeltje vuiler klinkt. Zo horen we in The Lake en in Nothing Wrong een sterke gitaarsound en meer uitgelaten drums. Met Love Is A Runaway brengt Wlazlo een dynamische klank, met rauwere zanglijnen en pittige ritmes.
Terwijl I Will Come Home de zachtheid van de liefde voldraagt, horen we ook hier triggerende gitaarriffs op de achtergrond. Het intiem klinkende Oil & Feathers heeft diezelfde warmte, die met de meer melancholische tekst “It’s raining oil and feathers, you can not shake them off” de tristesse in de liefde uitspreekt.
Het debuut is er eentje over de liefde. In al haar opzichten kan ze rauw zijn, teder, grotesk en onverbloemd. En dat heeft Wlazlo goed begrepen: hun debuut Take Me To The Water laat je verdrinken in de liefde, drijven op haar overweldigende vloed of tegen de baren opbotsen!
Facebook / Website / Soundcloud / Instagram