Wanheda. We hebben eerlijk gezegd geen flauw idee waar ze deze naam vandaan hebben gehaald. Zelfs een zoektocht op het altijd antwoorden biedende internet bood deze keer geen soelaas. Maar wat zou het? Wanheda is voor ons, na het horen van hun ep, voortaan een Vlaams vijftal dat zijn welverdiend steentje bijdraagt aan de wondere wereld van de postrock. Of zo je het wil post-metal, want dat is nu eenmaal een naam die anno 2018 wat hipper overkomt. Muziek die al eens eerder is gedaan, maar daarom niet minder straf!
Kinderen van Mogwai zeg maar, en dan nog wel met dezelfde gedrevenheid en energieke uitspattingen als dat de Schotten hebben. De ene seconde vertoef je in een sprookjeswereld, en voor je het weet word je onverbiddelijk naar de hel gekatapulteerd. Een wereld van contrasten, maar mekaar meer dan goed aanvullen.
Een eerste ep is nu uit. The Cenozoic Implosion met daarop vijf songs, en een titel die verwijst naar (voor wie op de schoolbanken lag te slapen) de laatste era uit de geologische geschiedenis tussen 66,0 miljoen jaar geleden en nu.
An Unquiet Ethos begint als de score van een Hollywoodfilm. Strijkers die je meevoeren net alsof het een Hans Zimmer-soundtrack is, maar het sprookjesachtige karakter is (helaas of gelukkig) van korte duur. Al gauw duiken de gitaren op die voor de nodige (aangename) dreiging zorgen. Het is postrock voor iets!
Exploring Systems, een titel die je letterlijk dient te nemen, want hier gaat men nog een stapje verder (lees luider, en iets meer intensief te werk), terwijl Luminous (het zal aan de titel liggen) je tot innerlijke rust brengt. De sfeer van The Shadows (jawel!) is grappig genoeg nooit ver weg en dat hoef je niet eens als een minpunt te zien. Au contraire!
The Gathering Of One vangt aan met een neoklassiek tintje (herinner u, of zoek het op indien je het niet kent, Rachel’s) met alweer na een paar minuten die heerlijke gitaren die je genadeloos tegen de muur duwen.
De ep wordt afgesloten met The Fissures Of Humanity (waar halen ze zo’n titels toch vandaan) en voor ons meer dan overtuigend genoeg om te zeggen dat Wanheda een band(je) is waar je nog veel zult van horen. Ze mogen best nog wat harder op de trappers staan, maar dit is al een meer dan fijne start.