True Champions Ride On Speed heeft op 27/05 eindelijk hun langverwachte album Hars op de wereld losgelaten. Wij waren er dan ook als de kippen bij om onze speakers tot stof te herleiden met deze unieke combinatie van mathrock, progrock, metal en jazz.
Het is Boratio die de spits van Hars mag afbijten. En dat de track bijt, is een absolute understatement. De oerdegelijke ritmesectie raast als een trein door te track en voorziet de ruggengraat voor gitaarspel dat wel een combinatie lijkt van Brent Hinds en Adam Jones maar dan in een jazzy saus. Ook fans van Russian Circles zullen absoluut hun gading vinden in deze openingstrack.
Met tracks Ptero en Boka voorzien True Champions Ride On Speed direct al enkele obstakels als het om ritmisch meetikken gaat. De ritmes van de respectievelijke instrumenten lijken doorheen de tracks constant tegen elkaar op te boksen en zorgen voor een zeer intrigerende ervaring waar nauwgezet luisteren de norm lijkt. In beide gevallen een bijzonder aangename kwelling om mee te tikken!
Nummers Tsu en VVaan hadden met dergelijke diepe tonen dan weer zo van een Meshuggah plaat kunnen komen. Bij beide tracks blijft de gitaar traag en zwaar en is het de drum die het geheel van de nodige hyperactiviteit voorziet. Diverse ritmes banen zich genadeloos een weg door Tsu en VVaan in combinatie met een stevige portie gecontroleerde chaos.
Op Genau start True Champions Ride On Speed bijzonder uptempo maar het nummer is duidelijk een stuk zachter van aard dan zijn voorgangers. Hoewel je op Hars die voorgenoemde zachtheid gerust met een korrel zout mag nemen. Naarmate het einde van de track nadert, is het echter terug die gekende dissonante toon die de overhand neemt. Desondanks al dit auditieve moois is Genau voor ons één van de mindere tracks van het album maar ook hiervoor verwijzen we graag terug naar die ene korrel zout.
Airon lijkt dan weer een ode aan het verhaal van Jekyll & Hyde. Funky grooves maken doorheen de track plaats voor sporadische woede-uitbarstingen. Een tweestrijd is duidelijk in de maak maar uiteindelijk is het Hyde die het tegen Jekyll moet afleggen. Funky grooves nemen de overhand en resulteren in een nummer met een voorzichtige dansbaarheidsfactor.
De laatste track van het album is Weelde en het is al snel duidelijk dat ook hier de drummer weinig rust gegund wordt. Terwijl er gedrumd wordt alsof er een leven van afhangt, doorspekken Robert–Fripp-achtige gitaarfraseringen de track en brengen nog meer onrust binnen het geheel. Het nummer is naast een ode aan onrust overigens ook bijzonder sfeervol en ruimtelijk door het gebruik van delay.
De slotsom is dat we enorm blij zijn dat we deze release ter ore kregen. Los van het feit dat we een zeer grote appreciatie hebben voor instrumentale muziek is Hars ook gewoon een dijk van een plaat die enorm veel mensen zal aanspreken. Strak, strakker, strakst zijn zonder twijfel de kernwoorden van het album. We wensen je alvast veel plezier tijdens het headbangen en denk eraan om je versterker even op elf te zetten als je deze schitterende release door je speakers knalt, aldus Nigel Tufnel.
Hieronder vind je alvast enkele relevante links om je van je terechte aanschaf te verzekeren.
TRUE CHAMPIONS RIDE ON SPEED: BANDCAMP – WEBSITE – FACEBOOK
FONS RECORDS: BANDCAMP – WEBSITE – FACEBOOK
GAZER TAPES: BANDCAMP – FACEBOOK
Wil je True Champions Ride On Speed eens live van jetje zien geven? Dat kan!
03/06 – Kinky Start, Gent
04/06 – MOD, Hasselt
18/06 – Trix, Antwerpen