The LVE (inderdaad, vreemde naam voor een band) is één van de vele nieuwe groepjes die aangeprezen worden door diverse blogs, waaronder (hoe kan het ook anders) wijzelf.
The LVE heeft alvast een streepje voor doordat ze ook de Nederlandse pers mee hebben en daar zit hun Nederlandse platenfirma (Gentleman Recordings) wel voor iets tussen. Handig bekeken dus! En natuurlijk ook het feit, dat er heel wat talent in deze Antwerpenaren schuilt, getuige eveneens de interesse van over de taalgrens, of het respect van groepen als The Zombies (die van Time Of The Season dat we tegenwoordig zo vaak en zo mooi van Pavlove horen) of (jawel) The Brian Jonestown Massacre.
Na massa’s shows te hebben gespeeld is er nu een eerste mini-cd waarop je de twee singles kan vinden die eigenlijk al maanden in je Spotify-lijst moesten staan. In het verleden als eens vergeleken met Wilco of Marble Sounds en dan weet je meteen dat The LVE het van subtiliteit moet hebben.
Songs vol weerhaakjes of net dat tikkeltje extra dat nodig is om hun boven de rest te doen uitstijgen, iets wat hun zeker lukt op de radiovriendelijke (maar tegelijkertijd) intelligente singles Go Bad With You of Sad Song waarmee ze de vaak gemaakte vergelijking van Eels alle eer aandoen.
En toch, namedropping genoeg dus, maar sterk genoeg om op het einde van de zes nummers te kunnen zeggen dat er beslist iets als The LVE-sound bestaat.
The LVE of de “Antwerp Six” zoals ze wel eens genoemd worden maakt donkere elektropop vol schoonheid waar af en toe ook wel iets sarcatisch inzit. Op het eerste gehoor klinkt het allemaal lekker, en dat blijft ook zo bij een tweede luisterbeurt, maar je voelt meteen dat het om meer gaat dan ideale popliedjes schrijven.
Schoonheid met inhoud en Heartbreak Hi is een meer dan geslaagde eerste zet, of om het gewoon met de woorden van de afsluiter te zeggen: Dreams & Memories.