“Hoeveel kroketten krijgt ge daar bij uw eten?”
Een aloude Kempense uitspraak waarmee de kwaliteit van menig eetgelegenheid reeds werd en nog zal worden afgemeten. Dat Dadaist Tapes uit de Kempen komt zal je dan ook niet verbazen, in plaats van de reguliere oplage van 25 zijn ze ook bij Go Then, Fearless One! van Tashi Dorji opnieuw voor een dubbele oplage gegaan. Daarnaast bevat de release maar liefst 10 tracks goed voor een dikke 40 minuten aan luistermateriaal. Op kwantiteit scoort het Geelse label wederom goed.
Over naar de kwaliteit …
Starten doet Tashi Dorji met No Created World Ever Hindered/The Course Of Thunder. De compositie, die maar liefst een kleine tien minuten duurt, is een episch geluidsspel waarin sfeervolle idylle langzaam opgeslokt wordt door donkere oversturing. Onweder steekt nooit zomaar de kop op maar drijft langzaam het zonlicht weg. Ook Dorji neemt met deze openingscompositie duidelijk de tijd om van de ene naar de andere wereld over te schakelen en dat is mooi om horen!
Valley Never Dies doet ons wat denken aan het blazen van The Last Post. De compositie straalt rust uit maar draagt tegelijk ook een zekere euforische theatraliteit met zich mee. Groots in zijn eenvoud.
In Out, Out Brief Candle speelt Dorji sterk met het laten aanzwellen en wegzakken van geluid. De track doet in sé wat de titel belooft. De laatste momenten van ons aardse bestaan omgezet in muziek. Een kaars die krampachtig aan probeert te blijven maar door vlagen wind regelmatig teruggedrongen wordt, tot de vlam volledig dooft. Rond minuut 5 horen we een laatste vurige opstoot om vervolgens weg te zakken in volledige stilte. Elton John zei het al en nu ook Dorji!
The Tyrants Of The Earth Shall Bite The Dust lijkt, bij aanvang van de compositie, een beetje de klassieke toer op te gaan. De idylle waarmee Dorji opnieuw aan de slag gaat, doet ons bij momenten denken aan Morning van Edvard Grieg. Wie goed luistert, hoort echter ook een akelig kantje aan al die idylle.
De idylle waar Dorji in de vorige composities mee speelde, lijkt op deze track helemaal verdwenen. Conspiration is een compositie die een zekere onrust en spanning met zich meedraagt en lijkt op te bouwen naar iets. Met zijn 2’41” minuten is het één van de kortere tracks van de cassette maar absoluut essentieel in de opbouw van het geheel.
We Shall Live Again! bouwt verder op de spanning die tijdens Conspiration werd gecreëerd. We horen echter duidelijk dat de spanning zwaarmoediger wordt, wat resulteert in een metaalachtige bijklank van de compositie. Rond 1’20” valt ze plots volledig stil om tien seconden later opnieuw aan te vatten. Een hergeboorte van het nummer dient zich aan. Sporadische noties van feedback, afgewisseld met stilte, luiden het einde van de compositie in.
No State Part I doet ons wat denken aan het album The Seer van Swans. We verwijzen je graag naar minuut 16 van de bovenstaande video waarin Gira en de zijnen bij aanvang van de set een muur van geluid creëren en hun publiek in trance brengen; een gevoel dat we ook bij No State Part I ervaren. Het nummer mag dan wel gekenmerkt worden door een agressieve ondertoon, overheersen doet het allesbehalve.
Op Distant Light/Voice Sound Noise lijkt het bij momenten wel alsof iemand consistent met mallets op een grote gong slaat en een achtergrond van geluid creëert. Doorheen het nummer horen we het geluid wegzakken en aanzwellen als waren het noties van licht die sporadisch hun weg banen door een dichte bebossing.
In No State Part II is er duidelijk meer terughoudendheid dan in het eerste deel van de compositie. Waar bij het eerste deel een subtiele agressieve ondertoon door het geheel werd verweven, is het in deel twee vooral een staat van verlossing die regeert, alsof de ontknoping nadert.
Eindigen doen we met titeltrack Go Then, Fearless One! Bij aanvang van het nummer lijkt een stijlbreuk zich aan te dienen. Waar bij heel wat van de vorige composities de achtergrond volledig gevuld werd met geluid, lijkt Dorji hier meer met nuances op de voorgrond te spelen. Dat de track daarmee aan theatraliteit zou inboeten, is allesbehalve waar. Het lijkt bij momenten wel alsof een 50-koppig klassiek orkest de auditieve aanval inzet bij het laten aanzwellen en uitklinken van hun instrumenten. Een sterk, theatraal einde van deze intrigerende cassette.
Op Go Then, Fearless One! weet Tashi Dorji zijn maatschappelijke kritiek perfect in geluid te vervatten. Het is duidelijk dat de titels van de nummers niet lukraak gekozen werden in functie van wat goed bekt, maar dat er een diepere betekenis achter schuilt. De titles geven duiding bij wat we horen en sturen ons in het intrigerende instrumentale verhaal waar Dorji ons gedurende tien tracks aan blootstelt.
Ook met een dubbele oplage van 50 stuks vlogen de cassettes bij Dadaist Tapes wederom de deur uit. Gelukkig kan je, zoals de traditie het wil, op hun Bandcamp nog steeds genieten van al dat auditieve moois.
“Veel kroketten en bovendien ook nog lekker!”, aldus Luminous Dash over Go Then, Fearless One!.
Hieronder alvast enkele relevante links om je van jouw auditieve degustatie te verzekeren! Op 9 november speelt Dorji met Kuzu overigens een set in KAAP te Oostende, meer info vind je alvast via deze link.
DADAIST TAPES: BANDCAMP/ WEBSITE
TASHI DORJI: BANDCAMP