Chris Undirheimar en Mo Masaya (Kemet) vormen samen het Canadese duo Sublimatio Mortis. Onder de naam Undirheimar kwamen al enige werkjes uit maar als duo is dit Transubstantiatio te beschouwen als het debuut van Sublimatio Mortis.
Donkere, ritualistische en sjamanistische muziek is wat het duo brengt. Instrumenten als beenderen, geweien, hoorns en allerlei percussie gaan samen met indrukwekkende keelgezangen (van Undirheimar) en gelaagde drones, doorspekt met flarden harsh noise en distortion maken dit album tot een diepgravend ritueel dat exact op de dag van de winterzonnewende uit komt. Het verhoogt de waarde van de muziek en intrinsiek verduidelijkt de dag van uitkomen ook de bedoeling van het stel Canadezen.
Alvorens aan de opnames te beginnen trok het duo zich terug in een Benedictijnenklooster, alwaar ze leerden de sacrale stilte van de omgeving te waarderen en ze tegelijk inspiratie opdeden om de spirituele intensiteit van het monnikenleven om te zetten in een transcendentale muzikale ervaring.
Het mystieke van de eucharistieviering, het breken van het brood en het drinken van wijn, lichaam en bloed van Christus vormen de basis, al kijkt het duo verder terug in de geschiedenis en keren ze terug naar de oorsprong van deze rite. Het Mithraïsme, een sekte binnen het zoroastrisme, kwam voor in het Romeinse Rijk alvorens het christendom in de vierde eeuw werd aanvaard.
Die cultus vormt de leidraad in deze mysterieus aandoende rituele dronemuziek die concentratie en aandacht vraagt van de luisteraar om optimaal te ‘renderen’. Perfect voor de tijd van het jaar.
