Sim De Maupeou. Het lijkt wel de gedroomde naam voor een schilder die de wereld wil verrijken met een paar romantische penseelstreken. Wie weet doet de Gentenaar dat in zijn zolderkamer wel, maar wij kennen hem vooral als muzikant. In de eerste plaats als drummer van de noiseband The Weary, maar sinds kort ook als solomuzikant.
Om de bel maar meteen aan de kat te binden, is dit niet bepaald muziek die iedereen zal bekoren. Dat weet Sim ook wel, want de vijf tracks die je op zijn ep Lange Adem terugvindt, is luistermuziek en wel van het soort waar je je volop op moet concentreren. Zelfs het soort muziek waarvan je je afvraagt “Wat is dat nu weer?” en pas na een aantal luisterbeurten zijn ware aard toont, als het dat al doet.
Nederlandstalig, niet dat je de vaak gemompelde teksten altijd even goed begrijpt. Wel verstaan we er genoeg van om te beseffen dat dit een uiterst persoonlijk plaatje is geworden waarbij Sim mondjesmaat de luisteraar iets laat opvangen van zijn eigen wereldje.
Vijf tracks waarvan Ogen Toe de kaap haalt van 7 minuten en precies doet wat de titel laat vermoeden. Sim laat zich niet in één hokje vangen en propt zowat alle mogelijke stijlen, gaande van kleinkunst, country, lo-fi pop, psychedelica, drones tot avant-garde in zijn muzikale universum. Dat maakt het er zeker niet gemakkelijker op, wel des te avontuurlijker. Lange Adem is dan ook een uitdaging voor muzikale durvers.