We kunnen het niet genoeg herhalen, ons landje heeft een mooie undergroundscene met talloze artiesten die boeiende en mooie elektronische muziek produceren. Sensory++ is daar een voorbeeld van. Joost Egelie doet al meer dan een decennium zijn eigen ding en wekte onze aandacht met het album Art of Sadness. Dit mooie en emotioneel geladen werkstukje kwam in 2017 uit bij Wool-E discs.
Exoversum laat al bij de eerste tonen onmiddellijk de sequencers kletteren. De liefde voor op de Berlijnse school geïnspireerde muziek is op de eerste track meer dan duidelijk. Maar Egelie loopt met zijn sequencers niet in de traditionele val van de clichés. Hij nam de tijd om zijn composities om te buigen tot krachtige kosmische soundscapes waarbij het detail en de emotionele inhoud van nummers een duidelijke indruk achterlaten. Twee jaar werkte Egelie aan Exoversum, een sonisch verhaal over een kosmos in een kosmos. De Limburger stuwt mysterieuze klanken de oren in die regelmatig voor een dark ambient sfeertje zorgen. Het gebruik van samples uit de NASA geluidsbibliotheek zorgt voor die extra rimpelingen uit de oneindige kosmische oorden.
Sensory++ levert een uitgebalanceerd werk af waarin heel wat verborgen gevoelsuitingen tussen de ambient en de elektronische pulsen aanwezig zijn. Exoversum is niet wat het op het eerste gehoor lijkt. Bombastisch wordt de deur naar het heelal ingebeukt maar al gauw gaat Egelie diepere bronnen aanboren met geluidsconstructies en pianoriedels die droomlandschappen creëren. Er flitsen wel nog een paar keer sequencers in de Klaus Schulze-stijl door het soundscapedecor heen, maar dat zal ons worst wezen. Exoversum is gewoon een lekkere reis doorheen de vele facetten van de kosmische muziekwereld waarbij de sequencers genoeg in toom gehouden worden.