Debuteren zoals de Brit Rick Hopkinson doet als Sanctuary met het album Psyche, het is weinigen gegeven. Binnen het overvolle dark ambient en dronewereldje is het sowieso al niet evident om zich te onderscheiden. Hopkinson trekt het zich allemaal niet aan, doet zijn eigen ding en komt uiteindelijk naar buiten met een album waarop vijf nummers staan die niet alleen donker van toon zijn. Hij mengt dark ambient met minimalisme, houdt van lange door dreunende lage tonen waardoor hij als het ware de dark ambient versie van Sunn o))) lijkt.
Zeker op de momenten dat hij de tonen heel lang laat resoneren en de klankkleur slechts mondjesmaat van noot verandert, klinkt dit Psyche heel indrukwekkend.
Hij probeert de diverse lagen van ons (onder)bewustzijn via synthesizers en veldopnames te verklanken en doet dat, uiteraard, door heel veel lagen klanken op elkaar te stapelen wat soms een ietwat beangstigende sfeer laat ontstaan. Die broeierigheid trekt hij soms dermate door dat het een soort industrial aandoende soundscape wordt, waar we niets op tegen hebben natuurlijk.
Psyche is een veel uitdagender album dat het gros van de dark ambient en aanverwanten waarmee we quasi elke week om de oren worden geslagen. Alleen daardoor onderscheidt Sanctuary zich al. We hopen dat de man snel nog een en ander op een schijfje zwiert. Van dit project willen we namelijk graag nog heel wat meer horen.
