Ska, dub, reggae… het zijn niet de genres waar de meeste vernieuwing gezocht moet worden. Toch zijn we vaak geïnteresseerd als een rastafari uit de Marley familie een plaatje maakt. Zo nu en dan zijn er ook bands uit onze regio die zich die ritmes toe-eigenen. RIVOLTA is zo’n band en dat verdient een complimentje.
Chris Vandevorst, bezieler en zanger van RIVOLTA, sloot zichzelf voor dit project anderhalf jaar op in zijn kelder en daar vond hij melodietjes die een klein beetje doen denken aan ska en reggae. Het eigene van RIVOLTA is dat alles op synths gemaakt is. De zang is goed en doet een beetje denken aan de warme stem van Dirk Blanchard.
Het is bijna zomer dus kan dit er misschien net mee door als we tijdens de Gentse Feesten op een terras zitten met een cocktail in de hand. De kans dat we deze plaat ook echt zullen aanschaffen is echter nihil. Daarvoor is het allemaal niet authentiek en origineel genoeg. Als we onze ogen dichtdoen, kunnen we niet anders dan een stoffige kelder zien met wasmachines terwijl we bij de muziek van pakweg Black Uhuru spontaan denken aan een zandstrand met palmbomen en een wiegende hangmat.
Reggae is niet hot maar ook niet passé. Ook vandaag de dag verschijnt hier een daar een goede reggaeplaat, vorig jaar stond de laatste van Ziggy Marley in ons lijstje beste platen en The Black Album van Lee “Scratch” Perry viel net buiten de top. In vergelijking met die monumenten is dit spielerei die misschien goed genoeg was voor de kelder van Chris Vandervorst maar niet voldoende om ons te charmeren.
Deze zomer zullen we met plezier nog eens The Black Album van Lee “Scratch” Perry uit 2018 opzetten en in augustus staat de passage van Ziggy Marley in OLT rood omcirkeld in onze agenda. De kans is echter klein dat we tijd zullen maken om deze plaat te herbeluisteren.