Michael Milosh werkte vijf jaar aan een opvolger van zijn debuutplaat Woman. Een jaar na het tweede Rhye-album Blood verscheen al de ep Spirit. Blijkbaar is Milosh door de jaren heen zekerder geworden van het Rhye-geluid en heeft hij meer inspiratie want nu, twee jaar na Spirit, is hij er al terug met een nieuw album.
Op Blood hoorden we al wat soul-invloeden en op deze Home is dat nog veel meer het geval. De songs zijn sensueler en Milosh is eerder een soort eigentijdse versie van Marvin Gaye geworden. Rhye gebruikte altijd wel strijkers maar dan eerder om wat sfeer in de nummers te brengen. Op dit album horen we evenwel strijkers die zo uit de soulklassiekers lijken weggelopen. De bas krijgt in elk nummer een sexy groove en af en toe komt er ook zo’n typisch soul-orgeltje om de hoek kijken.
Milosh kan nog altijd sublieme downtempotracks brengen, maar deze plaat richt zich toch meer op de dansbenen. Verwacht geen platte disco van Rhye maar wel knappe, stijlvolle songs met rijke arrangementen.
Deze derde Rhye langspeler heeft ons positief verrast. Het is een plaat vol variatie en dat mocht wel. Want Blood was een heel mooi album maar het lag meer in het verlengde van zijn voorganger. Op Home maken we kennis met een opgefriste versie van Rhye en die is erg aanstekelijk.