We wisten dat we deze Zwitserse band, een kwartet deze keer, ergens van kenden. Even ons geheugen opfrissen, de cd-kasten doorpluist en inderdaad: we vonden Cremona. Dat album dateert al uit 2016, dus het is niet al te verrassend dat we het ons niet meer herinnerden.
We schreven er zelfs een stukje over en zie: we vonden het album heel erg de moeite, met zijn sfeertje van de gloedvolle jaren 1930 en 1940 van vorige eeuw. Swingjazz voor donkere kroegen, gemaakt door Pierre Omer, zoon van een Indische vader en een Zwitserse moeder. Hij speelde jarenlang bij de fantastische Dead Brothers alvorens zijn eigen project te starten.
Blues, swing, exotica, een beetje jazz en wat experiment leidt tot ietwat duistere muziek voor een absurde en bijwijlen surrealistische wereld. Opener Atomic Swing laat meteen horen dat Pierre Omer zin heeft in een feestje. Losgeslagen exotica met een heerlijke melodie.
Niet alle nummers houden er de vaart in, hoeft ook niet. De twaalf liedjes zijn namelijk heerlijke deuntjes vol levenswijsheid en vrolijkheid, al is het allemaal pose want achter de façade schuilt heel wat verdriet en nostalgie. Een beetje zoals de glitter van een Moulin Rouge waar het achter de schermen ook zelden allemaal rozengeur en maneschijn is.
Het duurde jaren alvorens er een opvolger kwam voor het debuut, maar het wachten loonde. Geen enkele misser en een aantal ferme krakers sieren het schijfje. Alleen al het schitterende Leslie Kong maakt het de moeite waard om deze band een kans te geven. De invloed van het begrafenisorkestje Dead Brothers is hier en daar eveneens onmiskenbaar. Probeer What We Are Doing Here of Lanen en geniet met ons mee.
Pierre Omer’s Swing Revue is de ideale muziek voor met drank en vrouwen/mannen overladen feestjes, of voor de kater erna.