Fransen. Een zangeres die zingt en een vent die alles bespeelt wat maar kan. Dat klinkt als, even teruggraven in de tijd, sorry voor de vuile nagels, Les Rita Mitsouko met Catherine Ringer en de helaas doodgerookte Fred Chichin.
Simon J. Gillman is de man, Helena de vrouw tot ze misschien veranderen.
Napoleontische troepen rukken op in het openingssalvo Denial, gitaren als hakbijlen en zangeres Helena bijt zich vast, niet van plan te lossen.
Living the Lie gaat van rammerammeramme maar het mist veiligheidsspelden om het aan elkaar te houden. En het werkt op zenuwen allerhande want Helena – genen van Nina Hagen in haar – hoort zichzelf té graag.
Be Yourself is een song die een song mag heten, en ja, het is Skunk Anansie maar Skin was opwinderder dan dit en dan dat, Insane, waarin Helena krijst als kattinnen in de kattentijd maar enkel de jonge Elvis wist waarom ze dat deden, deed wat met heupen en met onze ouders zonder wie we nooit verwekt waren.
Omdat het Fransen zijn, gaan we hen des verses au caramel vergeven, Still Here zit er namelijk vol van.
Bedankt voor de moeite, maar na tien keer dezelfde song te moeten doorstaan blijven sigaretten en wijn en de Tour het beste wat Frankrijk te bieden heeft.
