Wat weten we over deze nieuwe, driekoppige band uit Mortsel (Antwerpen) die zichzelf beschrijven als ‘bunkerhard’?
De frontman(zanger/gitarist) Casper de Geus probeert de Belgische garagerockwereld op de kaart te zetten met zijn documentaires (zie You’ll never tame me op Youtube) en nu dus ook met zijn eigen project O’Grady. Hij zocht het daarom niet te ver en vond met zijn eigen broer Simon de Geus (drum) en neef Christophe de Geus (bas) de ideale bandleden.
Zo’n eerste EP dat moet stevig scheuren dachten deze mannen en wie anders dan Rafael Valles Hilario (van o.a. Moar) met zijn Tascam 488( een 8-track cassette recorder) en Tim De Gieter van Much Luv studio neem je dan onder de arm? Je hoort het al de nodige fuzz en psychedelica zal je kunnen horen op hun eerste welp!
Over naar de ep (waarvan er maar exclusief 75 tapes zijn gemaakt): Surf’n turf is zo’n beginnummer dat iedere garagerockband wel wil hebben op hun plaat. Strakke gitaar en drums, geen zang en het nummer duurt net geen twee minuten. Wij raden je aan om dit nummer eens op te leggen in je auto, het zou ons niets verbazen als je plots de neiging krijgt om net iets harder je gaspedaal in te duwen. Just don’t wanna is dan weer een zalig grunge/fuzz nummer dat rustig begint, maar volledig openbreekt in het refrein met de nodige kreunde gitaren. Meer van dat en dat krijgen we ook met Never dat ons een beetje doet denken aan Jay Retard of toch zeker van de Aldi zoals de heren van O’Grady zouden zeggen. Het toont aan dat ze de humor er wel van inzien. WeStillHadSomeTimeLeftOnTheTape is dan weer een zalig einde waar zelfs Ty Segall op jaloers zou zijn geweest. Je hoort iets langer dan een minuut enkel wat gitaargeluid in de achtergronddoomen, met zo’n einde weet je bij ons wel te scoren!
Het leuke aan nieuwe bands is dat er nog altijd tijd is om te groeien en in het geval van O’Grady ziet dat er meer dan belovend uit!
MADS D’HULSTER
