Eerst was er Lost Trail. Toen Zachary en Denny Wilkerson Corsa verhuisden van North-Carolina naar Tennessee, besloot het duo ook maar meteen de bandnaam te veranderen naar Nonconnah.
Verandering van omgeving leidt namelijk tot het creëren van net iets andere muziek omdat de inspiratiebronnen zijn veranderd. Zeker voor een duo dat ervan houdt zijn muziek vol te laden met veldopnames is dat een wijze beslissing.
De twaalf nummers op Shadows From The Walls Of Death mijmeren over het verleden, over lang vervlogen herinneringen en doen dat op een donkere wijze zoals Dead Can Dance dat in zijn begindagen deed.
Dat wil zeggen dat het allemaal een beetje etherisch klinkt met een engelachtige en zweverige stem die de luisteraar hun muziek in trekt.
De titel van de plaat is afkomstig van een boek van Dr. Robert C. Kedzie uit 1874 waarin hij verhaalt over de gevaren van het arsenicum dat zich in de door fabrieksarbeiders massaal geproduceerde behangerslijm bevindt die dient om de kleurrijke stroken behang in de Victoriaanse tijd aan de muren vast te maken. Die stof is uiteraard giftig en de dampen ervan vergiftigden niet alleen de behangers maar later ook de gebruikers van de ruimte waarin het behangpapier aanwezig was.
Muzikaal vertaalt het duo dat naar muziek die ambient, drones, folk en scheutjes shoegaze met elkaar vermengd tot een krachtig en indringend geheel. Het album is dan ook eerder één geheel dan een aantal afzonderlijke stukken, die quasi naadloos in elkaar overlopen om de ervaring des te indringender te maken.
