Al van bij hun overwinning in de Nieuwe Lichting 2019 werd het snel duidelijk dat Mooneye een blijver zou worden in ons muzieklandschap. Na de release van hun eerste ep waaruit al enkele radiohits voortvloeiden, is daar nu eindelijk hun eerste album Big Enough , in een productie van Jo Francken (Admiral Freebee, Het Zesde Metaal) en Pieterjan Maertens (Tamino).
Opener Big Enough is meteen ook de titeltrack van de plaat. De song laat een iets meer poppy geluid van de band rond Michiel Libberecht horen en nestelt zich vlot in ons hoorkanaal. Een oorwurm heet zoiets. Bright Lights met labelgenote Meskerem Mees kenden we al en werd met heel veel lof ontvangen door fans en radiozenders. Het zou volgens Libberecht ontegensprekelijk de vreemde eend in de bijt worden op de plaat door zijn opgewektheid. Wat ons opvalt bij de beluistering van die plaat is het constante (hoge) niveau dat de band haalt in de nummers. Deze plaat moet het niet echt hebben van uitschieters, maar kent ook geen dipjes. In koerstermen (waar zanger Michiel wel liefhebber van is) zou men kunnen spreken van een spannende tijdrit tegen de klok op een constant niveau.
Only Because Of Her Eyes is een mooi liefdesliedje over gebroken zielen. “I wanna cry but I don’t know why” zingt Mooneye en we zouden hem nog geloven ook. Op een gezapig tempo fileert Libberecht zijn hart. Gebroken zielen en diepe dalen inspireren hier andermaal tot het componeren een oprechte song. De sound bij Not the One klinkt opvallend internationaal en kon zo op een plaat van The War on Drugs of Strand of Oaks gestaan hebben.
Are You Lonely Too ,willen we wel eens in een liveversie horen. De fijne baslijn en de vocale uithaal en gitaarsolo op het einde doen ons andermaal verlangen naar die groene festivalwei of broeierige club! Omringd door nieuw straf volk in zijn band is Mooneye ook live een vaste waarde geworden en behoren ze steevast tot de top van onze nationale indie-scene. De fijne clubs waarheen de band tourt in België en Nederland mogen steeds vaker het bordje “uitverkocht” bovenhalen.
When The Lights Turn Orange is ook weer zo een warme,melancholische song. In het tweede deel van de debuutplaat gaat coureur Libberecht toch nog eens serieus op de trappers staan en schakelt hij nog een versnelling hoger. If We Hadn’t Met en radiosingle Fix the Heater laten ons niet onberoerd en zorgen voor het nodige kippenvel. Het nummer Fix The Heater ontstond in de koude wintermaanden in het café van Libberechts broer. De chauffage was kapot, het was koud en Michiel had een dipje. Vertwijfeling, gebroken harten, tristesse… het zaadje voor een tijdloze rocksong was geplant. Live is dit nummer meestal de gedroomde afsluiter om het publiek met een delirium de nacht in te sturen. Slottrack My Routine is zo een typische afsluiter van een plaat en een beetje overbodig na het magnum opus dat Fix The Heater was.
Met de release van Big Enough bonkt Mooneye op de deur van een internationale doorbraak. De band klinkt matuur en levert een album met als constanten: overtuigingskracht, oprechte emoties en straffe songs. Voer voor eindejaarslijstjes!
Ga de band ook vooral live bekijken en ervaar hoe spelvreugde en klasse van het podium spatten. Mooneye stelt Big Enough uitgebreid voor tijdens een clubtour die de band langs de fijnste zalen van België, Nederland en Duitsland brengt.
