Een dikke vijf jaar na Escapism stelt het Kempense duo Mon-o-Phone met Different Shapes, haar derde langspeler, voor. Als je het ons vraagt heeft die periode van herbronning de band duidelijk goed gedaan. Want hoewel wij Escapism destijds al een zeer verdienstelijk en vooral ook heel erg mooi album vonden, is Different Shapes wat ons betreft het beste en schoonste wat Ciska Vanhoyland en Koen Brouwers tot nu toe op muzikaal vlak presteerden.
Voor Different Shapes werden de voorheen steeds prominent aanwezige gitaren immers ingeruild voor zachtjes knisperende, lichtjes broeierige elektronica, en dat creëert een gevoel van rust en ruimte waarbij de stem van Vanhoyland optimaal tot haar recht kan komen.
Dat resulteert in tien prachtig-slepende nummers die zich bevinden op het grensgebied tussen dreampop, synthpop en indie, waarbij verstilling als een rode draad doorheen het album loopt. Luistermuziek dus, die voor ons aanvoelt als een zonsopgang: dat moment wanneer de laatste resten roze langzaamaan vervagen in het aanzwellende licht van alweer een nieuwe dageraad, wanneer de wereld lichtjes flonkert van de belofte van wat komen zal.
Een knap staaltje van Mr en Ms Phono dus, en daar genieten wij met volle teugen van. Waarvoor dank Mon-o-Phone.