Wij waren altijd onder de indruk van het geluid van de Gentse band Uncle Wellington maar begin dit jaar kregen we het nieuws dat ze het voor bekeken hielden. Een paar maanden later kregen we de debuutsingle Breathe van Momoyo in onze mailbox. Een dijk van een nummer met dezelfde tristesse en weemoed en zalige arrangementen als Uncle Wellington. Wat bleek, het Gentse vijftal (waarvan de muzikanten ook deel uitmaken van Jan Verstraeten, Noémie Wolfs, AUDRI en Galine) wou gewoon een nieuwe start maken met een nieuwe groepsnaam en nieuwe songs.
Momoyo trok de studio in met producer Klaas Tomme (Ides Moon, St. Granson) en met Filip Tanghe (Balthazar, Warhaus) en werkte in alle rust aan deze naamloos debuut-ep. En wat voor een debuut! Okey, deze muzikanten hebben in het verleden ook al samen gespeeld, dus echt een debuut is dit niet, maar de zes nummers die op deze plaat staan zijn allemaal subliem. Frie Mechele heeft zo’n knappe, originele stem en de nummers die Jonas Bruyneel schrijft hebben enorm veel diepte, vul daar verrassende arrangementen aan toe en je krijgt een warme plaat met zoveel klasse.
De donkere single Breath en het stijlvolle, dansbare Colours kenden we al dus focussen we op het onbekende werk. Sweat is gebouwd op zwoele percussie die ons heimwee doet krijgen naar de warme zomerdagen. Mechele laat zich op deze song van haar meest sensuele kant horen. In het ingetogen Spirituals pareltje gebeurt niet echt veel maar de subtiele arrangementen zorgen ervoor dat er toch een bepaald magie wordt gecreëerd.
Skin wordt mooi opgebouwd zodat we naar het einde toe een climax krijgen. In dit nummer gaat de hoofdrol naar Ester Coorevits, die met haar viool het nummer kleurt met knappe melancholische klanken. Dan gaan we al naar afsluiter Spit, waarin Momoyo donker, mysterieus en toch weer dansbaar klinkt.
We kijken er naar uit om het vijftal live aan het werk te zien met deze knappe nummers. Want ze hebben echt een top debuut uitgebracht waar ze trots op mogen zijn. Dit zijn geen oppervlakkige songs, ze raken heel diep. Na deze ep te beluister vergeven we Mechelen en co dat ze Uncle Wellington opgedoekt hebben en kijken we al uit naar nieuw werk van Momoyo.