Zowat een jaar geleden werden we aangenaam verrast door een nieuwe track van Mazimpakas: Boum boum. Een helse klets in ons gezicht was het. Mazimpakas zijn Vévé ‘Shake’ Mazimpaka, die we nog kennen van het zalige bandje La fille d’Ernest, haar sparring partner Mark ‘Lakke’ Vanbinst aka Urundi Lack en drummer Rudy De Cremer die zich voor de gelegenheid laat aanspreken met Ti.
Nu is er de elpee Kick out the Rubbish. Die is te beluisteren op Bandcamp. Op 1 december staat de release van Bearded Punk Records ook te blinken op Spotify en bij uw lokale platenboer.
Opener is Kinshasa. De track gaat over de luchthaven Ndjili. Zelf is Vévé er nooit geweest maar ze vertrouwt ons toe dat ze door de verhalen van vader Ernest – yep, ze is nog steeds de dochter ván – een band heeft met Kinshasa en met de Democratische Republiek Congo. Maar ze weet ook dat door de manier waarop ze praat en beweegt ze niet kan verbergen dat ze iets met het land heeft. We weten meteen waar we aan toe zijn: er wordt kiezelhard gehinkeld tussen twee culturen.
Met Laisse-moi laat ze er geen gras over groeien, het is een ode aan wie zijn goesting doet. En dat doen de Mazimpakas vervolgens met het onweerstaanbare Voodoo Na Ye, een afropunk versie van Gedenggedeng, gedragen door een lekker smerig riffje van de voormalige gitarist van The Scabs, de ‘Lakke’. Vévé over dit nummer: “Het gaat over zaken die een spirituele dimensie hebben. Ik denk aan Afrikaanse rituelen en gebruiken die een bepaalde gevoeligheid bezitten waarover mijn vader nooit sprak. De koloniale geschiedenis hangt samen met het verlies van het geheugen en van herinneringen. Maar dat betekent niet dat er niets is doorgegeven. Verhalen die niet noodzakelijk waar of accuraat zijn en tradities die de overtocht naar het Amerikaanse continent hebben overleefd.”
Santa baby is een ode aan Eartha Kitt. De Amerikaanse zangeres is voor Vévé de Catwoman uit de Batman-verhalen uit haar jeugd. Kitt groeide net als Vévé op in een gemengd gezin: de vader was Europees, haar moeder was van Afro-Amerikaanse en Cherokee-afkomst. De zwoele, maar dubbelzinnige jazzy kersthit uit 1953 inspireert onze Mazimpakas tot een song waarop zelfs een bejaarde kerstman mag headbangen! Met Entre les deux gaat het ook over het thema van de twee culturen. Vévé wil het niet meer hebben over de keuze tussen twee culturen: “Ik moet niet kiezen, ik ben ze alle twee.” Duidelijk!
Camera obscura verwijst naar de beeldende kunst van Vévé Mazimpaka. Een dreigende intro en Vévé begint warempel in het Italiaans te zingen. Niet toevallig, Leonardo Da Vinci onderzocht de werking van de camera obscura. Vandaar de keuze voor het Italiaans. Het begrip ‘oscura’ betekent donker. En dat omwille van het fictieve verhaal van een getuige die door het fenomeen van projectie een moord ziet gebeuren. La vie na tres belle is ook al zware kost. “Yéyé la mort, pleurer, crier, yéyé, la mort pleurer ouh ouh”. Zwaarmoedige gitaren met een obscure tekst. Het gaat – dixit Vévé Mazimpaka – “Over het leven met zijn ups en zijn downs en de onvermijdelijke dood. Zonder tegenslagen kan men niet volop genieten van het leven.”
Het liedje Sabena is geïnspireerd op de vraag- en antwoorden van de traditionele blues-worksongs. Die liedjes hielpen de slaven de tijd te vergeten tijdens een zware werkdag. Vévé denkt aan vader Ernest. Hij kwam met een Sabena-vlucht naar België omwille van de woelige situatie in zijn land. Amper 17 was hij. De polyglotte Vévé stuurt Guido Gezelle en Arno Hintjes wandelen met de verzen: “Moa voader es ne zwette, hij komt van de Congo. Brie pijpe en rakette beau comme un gigolo. Hij es noa hee gekomme pour trouver un boulot.” Radio Willy, dit willen we horen!
Boum boum hebben we vorig jaar al grijsgedraaid. Prachtige single. Maar wel met bloedneus en een blauw oog tot gevolg. Sterk! Buffalo woman verwijst naar Buffalo Soldier van wijlen Bob Marley. De term werd waarschijnlijk bedacht door indianen die tegen de Afro-Amerikaanse soldaten vochten in de Indianenoorlogen. Maar het kan evengoed gaan over de strijders in de eerste wereldoorlog. Toch gaat het liedje vooral over het lot van vrouwen en kinderen. Helaas van alle tijden én actueler dan ooit.
Negrita is óók actueel. Het is een knipoog naar de gevoeligheden over woordenschat. Woorden worden taboe en nieuwe woorden zijn niet voor iedereen duidelijk. Verwarring! Biedt de Mazimpakaanse kruising van verschillende talen een uitweg? Vévé schreeuwt het uit. De kers op de Creoolse taart blijkt de afsluiter van de elpee. Kick out the jams is de dreun die iedereen knock-out slaat. Een song met hitpotentie. Wij hangen dan al lang uitgeteld in de ring.
Deze elpee is – no doubt – een van de betere Belgische platen van het jaar. Een fraaie demonstratie Afro garagerock. Maar vooral ook een plaat van een band met een zangeres die geen blad voor de mond neemt.
Website Bearded Punk – Facebook Mazimpakas
