Een getalenteerde bezige bij die Sarah: actrice, comédienne, componist van musicals en singersongwriter. In dat laatste situeert ze zich tussen alternatieve electropop en ambient. Haar inspiratie reikt van David Lynch en Beth Gibbons tot Agnès Obel, PJ Harvey en Björk. Sarah’s stem is het best te omschrijven als een kruising tussen Lauren Mayberry (Chvrches) en Stefanie Callebaut (SX). Ze mocht onlangs nog het voorprogramma van Brendan Perry (DEAD CAN DANCE) verzorgen in Reflektor.
De in Brussel residerende française klinkt als een nachtegaal In Stones On The Walk. We horen een crossover van Kate Bush en Agnes Obel. Een aanmoedigend filmisch nummer met vintage orgelgeluiden, dreigende percussie en bedwelmende etherische zang. We zijn toch lichtjes onder de indruk. In de grootse, gelaagde opbouw van Heroin ontdekken we bij elke luisterbeurt weer een nieuw muziekinstrument en een stukje van het verhaal. White body, red lips, floating under water… PJ Harvey is nooit veraf. De Franstalige brug naar het einde toe geeft het nummer een sensueel tintje. De indringende zang van Sarah en de ambient vibe roepen een visuele verbeeldingswereld op die ons helemaal in vervoering brengt. De titeltrack van de opkomende ep Continent Noir is dan weer een minimalistische, ingetogen Franstalige song die tristesse en smart oproept en naar meer smaakt.
Slechts een handjevol songs heeft Espour op dit moment, maar ze werkt aan nieuw materiaal voor die eerste ep Continent Noir. De experimentele muziek van Sarah Espour is een verademing tussen alle dertien-in-een-dozijn-klinkende singersongwriters. Wij zijn verdomd geïntrigeerd en houden deze begaafde artieste nauwlettend in de gaten.
