Oh dear! Nieuwe maand, nieuwe vi.be-tip en dus stellen we deze maand Ho Bear voor, een interstedelijke collaboratie Gent-Kortijk die ons hart met slechts 3 nummers helemaal wist te veroveren.
Lastig te beschrijven wat de nummers van Ho Bear zo goed maakt. Zijn het de catchy gitaartjes uit Distance die geregeld plaats maken voor de goudeerlijke stem van frontman Vincent Coomans? Of de interessante teksten van die laatste? Wellicht een mix van beiden in combinatie met een heerlijk melancholische kopstem uit bijvoorbeeld Turn Of Events.
Ho Bear is niet vies van een dissonant gitaarlijntje hier en daar en dat geeft het geheel een leuke, rauwe touch.
Resultaat zijn nauwkeurig uitgewerkte songs die de luisteraar bij de eerste luisterbeurt meeslepen, maar vooral hun schoonheid openbaren na elke drukjes op ‘repeat’. Enig minpuntje: de opnames klinken niet gedreven genoeg en missen de pit die de nummers de nodige punch die u, kritische luisteraar, de volle 4 minuten bij de les kunnen houden.
Qua sound houdt de band het midden tussen Balthazar en Spain, dan weet je dat je goed zit.
Ho Bear bracht onlangs hun debuutep uit (Patterns), gemixt door niemand minder dan Michiel De Maeseneer, rechterhand van Jasper Maekelberg en dus aan de knoppen bij onder andere Faces on TV.