Isle Of The Sky, het zou eenvoudiger kunnen, maar volgens frontvrouw Ilse Wanten toch uit te spreken als I Love The Sky. Het typeert de band die geneigd is om je iedere keer op een ander been te zetten. Verwarring scheppen, want is het nu pop, postrock, female ethereal pop of gewoon jazz? Een vraag zonder sluitend antwoord wat waarschijnlijk net het avontuurlijke aan deze Antwerpse band is, en anderzijds eenvoudigweg met het adjectief “wondermooi” te omschrijven.
Eerder waren Jorg Strecker (Papermouth, InKata, Daan), Wim de Busser (King Dick, Zita Swoon Group), Michele Morgante (King Dick) bij dit muzikale project betrokken, maar tegenwoordig bestaat Isle Of The Sky uit Ilse en Chloe Joos (Statue, Fungus).
De muziek van Ilse is net als haar boeken gebaseerd op visioenen, herinneringen aan vorige levens, die haar op natuurlijke wijze naar een artistieke richting hebben geduwd en zich hebben ontplooid in Isle Of The Sky. Hoewel Ilse al zo’n vijf jaar met deze band bezig is, zijn er weinig of geen songs opgenomen. Jammer, want haar minimale aanpak doet bij momenten wat denken aan een Lynchiaanse versie van Tristan. Tot nu toe een beetje een verborgen parel, niets weerhoudt je ervan om hem op te graven en als talisman te gebruiken.