Winterse glaciale taferelen, het is er de tijd van het jaar voor en het is de modus operandi van het Glacial Movements label.
Deze keer is het de Italiaanse multidisciplinaire kunstenares Lia Bosch die mag debuteren met het meer dan uitstekende Polar Code.
Nog straffer, en dat stipuleert de labelbaas ook zelf, is dat het pas de eerste vrouw is die een album uitbrengt op zijn label en dit in een periode van meer dan twee decennia. Het werd dus meer dan tijd om het mannenbastion te doorbreken en gezien de kwaliteit die Bosch ons aanbiedt is dat zeker voor herhaling vatbaar. Het mag gerust nog een plaat zijn van deze grande dame maar er zijn ongetwijfeld nog vrouwelijke artiesten die zich onledig houden met het maken van ijzige drones en ijzingwekkende ambient.
Bosch wil een verhaal vertellen met haar album, al is dat zonder extra duiding niet evident mee te volgen. Het gaat over een verlaten basis in Antarctica, een basis van aliens op een mysterieuze locatie waar in een ver verleden experimenten op mensen hebben plaatsgevonden. De protagonist van het verhaal is een onderzoeker gezonden door een geheime overheidsorganisatie die moet uitzoeken wat er aan de hand is, want er wordt regelmatig allerlei activiteit in de regio vastgesteld. Het verhaal gaat nog even verder maar het draait uiteindelijk om de muziek.
Die is angstaanjagend, macaber, verfrissend en bedwelmend tegelijk. De twaalf nummers sluiten perfect op elkaar aan waardoor Polar Code echt als een doorwrocht geheel is gaan klinken. Het is meteen ook een van de beste albums die op Glacial Movements is uitgekomen de laatste jaren, wat straf is want het is bijna altijd raak op dit interessante label.
Facebook – Website – Glacial Movements
