Een split album van twee donkerbezielde Nederlandse vrienden brengt ons vier tracks over maniakaal gedrag en de dood. En toch worden we hier gelukkig van.
Levendleed, het blackmetalproject van Thomas Philip Acid, heeft in de naam alleen al een depressieve nasmaak, die hij ook in klank kracht bijzet. En met zijn darkmetalact Obskvvr doet Joe Sinner niet onder.
Levendleed bracht reeds twee succesvolle releases uit met een demo (2019) en het debuutalbum Algehele Malaise (2020). Met de twee tracks die hij hier neerzet, keert hij terug met zijn klassieke depressief melancholische sound.
Leven op de top van de wereld, zonder dat mensen door hebben dat jij de grootste entiteit bent… Alles beter weten en slechte beslissingen nemen die je ondergang worden. Manisch zet een weids grootse klank neer, die met drukkende riffs, strakke drums in een razend tempo en een snijdende gitaarlijn, die de loodzware vocalen aan een (prikkel)draad lijkt te rijgen.
“Bovenaan de voedselketen
Euforisch
Mijn ego gestreeld
Manisch”
Verwoesting dreigt van bij de eerste tonen. Destructief neemt je qua sfeer mee naar de laagste diepten, waar eigenwaarde niet meer voelbaar is en je tot op dat punt komt van zelfdestructief gedrag, zowel op fysiek als mentaal vlak. Pijnlijk snijdende snaren en wanhopige oerschreeuwen sleuren je mee de diepte in, om als levend lijk begraven te worden onder de loodzware sound. Het leven lijdt. De intro’s en outro’s van de tracks doen telkens aan een sterke sfeerschepping, voor ze losbarsten. Sterk.
“Laat mij maar creperen tot ik
niets meer ben
dan stof en schimmel
Een poel van lijkvocht
bestaande uit
maden en stront”
Joe Sinner is sinds het begin van Levensleed altijd de producer van Thomas geweest. De twee Obskuur-tracks zijn zijn debuut in de darkmetalscene.
Shallow & Unmarked beschrijft de gedachte van een slachtoffer van een moord en laat spoken vocals openen, in een sound die een agressieve hardheid neerzet. Hoewel de screams hier uiteenlopen van angstaanjagend fluisterende shouts, tot brullende waanzin. Ook de discrepantie tussen de snelheid van de gitaar en slagdrum is hier knap uitgesponnen tegen de ‘uitgerektheid’ van basdrum en vocals. Een track die oploopt in snelheid en ons in zijn bonzende intensiteit weet in te palmen in een donker koude hoek van dark metal.
“Will they be searching for me
I’m under only a couple branches
Not hard to find
But are you looking?
And I know now the wait begins
for someone to find me”
Met Remains trekt Obskvvr nog meer de duisternis in, want vertelt het verlangen dat onze stoffelijke resten worden blootgelegd om de zon en de lucht op onze dode huid te voelen. Een lugubere zwaarte draagt dit nummer, waarin ons opvalt hoe verleidelijk die ruwrauwe stem des doods wel is.
“Feel the air on my face again
Finally untie the ropes that kept me
Wrapped around my hands and neck so tightly
I know I’m dead, but let me enjoy
you finding my body
And uncovering my remains”
Dit splitalbum verschijnt digitaal, op vinyl (100 exemplaren) bij het label War Productions en op cassette (30 exemplaren limited edition en 20 exemplaren special edition) bij het label Back From The Grave.
De vier ratten op de cover staan symbool voor de overdragers van ziektes, met de dood als gevolg…
Hard en rauw, denderen Levendleed en Obskvvr na. Vuil en luguber, maar in esthetisch donkere schoonheid.
