De nieuwe van LaiBach is muziek bij een theaterproductie gebaseerd op werk van Heiner Muller die aanzien wordt als één van de grootste Duitstalige toneelschrijvers sinds Berthold Brecht.
Een reflectie op de kindertijd ten tijde van het nationaal socialisme waarin dreiging, eenzaamheid en vergankelijkheid sterk aan bod komen, wordt vertaald in voornamelijk donkere klanken en teksten.
De plaat begint met een verwijzing naar de aan zijn lot overgelaten Philoctetos. Ze doen dat met sobere pianoklanken aanzwellend tot enige bombast meteen gevolgd door de cynische parlando in Der Vater. De verwijzingen naar de Griekse mythologie gaan verder in Medea Material, een heerlijk dramatisch nummer met nostalgische noten.
De toon is gezet en wordt aangehouden met Ich Bin Der Engel Der Verzweiflung, een voor zichzelf sprekende titel. Vervolgen doen ze met het cabaretachtige Flieger, Gruẞ Mir Der Sonne inclusief een portie marsmuziek. En zo gaat het maar verder. Duistere parlando afgewisseld met liederen met een droefgeestige ondertoon. In Ich Will Ein Deutscher Sein komt er nog een heus koor aan te pas.
Al bij al een zeer sterke zij het een zeer duistere plaat in deze nogal donkere tijden. Als toetje krijgen we nog wat live fragmenten uit het stuk.
