Pieter Van Parijs kennen we als gitarist van het Gentse postrock gezelschap If Anything Happens To The Cat. Hij heeft echter ook zijn eigen instrumentaal project Kyasuri waarmee hij net een derde album uitbracht. Op het debuut The Shape Of What Is Missing uit 2011, was vooral postrock te horen waaraan Van Parijs wat elektronica toevoegde. Met Aletheiamancer is het net het omgekeerde. Hier en daar horen we nog wat postrock invloeden maar de synthesizers primeren.
Aletheiamancer vertelt het verhaal van een kat (ja hoor, er is toch een link met zijn band), die gedreven wordt door het verlangen om terug te samen te komen met zijn mensen. Tegelijkertijd is diezelfde kat ook aan het studeren om magiër te worden. Tja, we kunnen het niet echt in de muziek horen, maar als dat het idee is rond dit album, dan leggen we ons daar uiteraard bij neer.
Maar laten we het over de muziek hebben. Die is boeiend en zeer afwisselend. We horen ambient die ons doet denken aan The Orb en electro die in de buurt komt van Jean-Michel Jarre, Tangerine Dream en de composities van The Art Of Noise. Maar dezelfde sfeer die in de songs van If Anything Happens To The Cat zit, hangt ook in deze plaat. Het mysterieuze, duistere gevoel dwaalt door alle nummers wat het album een unieke sound geeft.
Pieter neemt ons mee op een dromerige reis en het is er fijn vertoeven. Nee, dit zijn geen ordinaire soundscapes maar doordachte nummers met knappe lagen die indruk maken.
Van Parijs bracht dit jaar met zijn band het knappe Kingdom Of Roots uit en hij mag ook trots zijn op deze Aletheiamancer. Hij vond zijn eigen geluid en maakt daar heel knappe songs mee.