Kevin Krauter (van Hoops & Matrix) brengt met Full Hand nog maar eens een nieuwe plaat op de markt. Krauter gaat met Full Hand een beetje de autobiografische toer op want hij zingt hier vooral over zichzelf. Zichzelf dan doorheen z’n jeugdjaren. Maar evengoed krijgen ook meer recente ontwikkelingen een plaatsje op deze plaat. Zo staan bijvoorbeeld zijn seksualiteit en hoe hij er mee omgaat centraal op een paar nummers. Het werd vooral een proces van zichzelf (her)ontdekken, ontplooien en groeien. Dat Krauter sterker in z’n schoenen staat hoor je wel degelijk op deze Full Hand.
Surprise is een zeer mooi voorbeeld van de sound die je op deze plaat kan vinden. Het is een beetje de staalkaart van Full Hand. De song bevat de nodige shoegaze, synthpop en psychedelica om meteen de aandacht te trekken van eenieder.
Al moeten we zeggen dat er nog een aantal goede nummers te vinden zijn. Patience is er bijvoorbeeld zo eentje en ook Pretty Boy en Treasure springen er onmiddellijk uit. Wat er ook uit springt is Intermission, een tune die gewoon doet wat de titel zegt. Wel leuk, maar toch iets waarvoor we vlug de skipknop zullen indrukken tijdens de volgende beluisteringen. Andere tunes zoals How of Piper hebben dan weer een tweede of derde luisterbeurt nodig vooraleer ze onder het vel kruipen.
De combinatie van dit alles en de ingetogen maar zeer interessante muziek die op deze release staat maakt dat Full Hand een waardige plaat is die je heel zeker eens moet opsnorren. Een beetje poppy bij wijlen, met heel veel eighties en psychedelica invloeden zonder onderweg de pedalen te verliezen, maar bovenal aangenaam oorvertier.
