De Nederlandse jazzmuzikante Eva Scholten is een bezige bij. Het project YesSister, JazzSister, mag dan wel net gestopt zijn, met de gypsy-jazz van de band Eva sur Seine, waarin Eva met het Thomas Baggerman Trio samenwerkt, geheel in Django Reinhardt-traditie, en met iconen Sarah Vaughn en Ella Fitzgerald als voorbeeld, maakt ze zowat alle jazzpodia in Nederland en ver daarbuiten ‘onveilig’ met haar mooie stemgeluid. En sinds 2015 is er ook de opmerkelijke samenwerking met de Noorse band Jazzbandit. Nadat de band haar in 2015 uitnodigde om mee op te treden op het Django Festivalen in Oslo werd onmiddellijk besloten om ook samen een album op te nemen. Dat resulteerde in een wondermooi album, dat de naam Oxymorons & Contranymphs meekreeg.
Wie klaar is voor een overdosis schoonheid en kippenvel moet zich zeker Oxmorons & Contranymphs aanschaffen. Klaar! Ga er dan maar rustig voor zitten, glaasje wijn erbij, en geniet van het warme geluid van de akoestische gitaren van Stian Vågen Nilsen en Knut Bendik Manger Breistein, de contrabas van Egil Stemkens en de engelenstem van Eva Scholten. Laat je meevoeren op een reis vol melancholie, troost en warmte. Laat akoestische gitaarvirtuositeit en vocale pracht je deel zijn, het brede jazzspectrum bewandelend, met eigen composities en prachtige interpretaties van de grote voorbeelden, van gypsy-jazz over crooners en moody night club jazz.
Jazzbandit verheft de ‘less is more-aanpak’ tot grote kunst. Er gebeurt veel in die net geen veertig minuten en tien liedjes, en ook binnenin de composities. Van bij de allereerste noot serveert het viertal je muziek die je bij je nekvel pakt. De prachtige stem van Eva Scholten, is natuurlijk een belangrijke mededader, zoveel is duidelijk.
Jazzbandit & Eva Scholten maken zich een aantal jazzstandards op geniale wijze eigen. Zoals bij hun vitale en vinnig swingende versie van Nice Work If You Can Get it (Gershwin), of ook, het al even vinnige Minority (Gigi Gryce) en nog; het redelijke fantastische When We’re Alone (Sarah Vaughn/ Clifford Brown), en luister ook naar die knappe Grant Green-cover; Jean de Fleur. Zo mooi. Een Django Reinhardt-cover mocht natuurlijk ook niet ontbreken; Troublant Bolero wordt dan ook met brio gebracht door het gezelschap. Andere juweeltjes op het album zijn zonder enige twijfel Maistua, The seminal blink of our dog days, Maistua en dan mag ik het innemende en pakkende I Believe In Love niet vergeten! Slik!
Jazzbandit en Eva Scholten willen met het album “het oor verwennen, het hoofd uitdagen en nodig zijn voor het hart”. Nee, ik heb dat niet uitgevonden: dat zijn hun woorden. Maar ik denk dat ze met cum laude geslaagd zijn in hun betrachting. Luister en oordeel zelf, kippenvel verzekerd, beloofd!
MARK VAN MULLEM