Fiona McKenzie (drums), Andreas Voss (baritongitaar), Gundi Voigt (bas) en Thorsten Carstens (gitaar) vormen samen het instrumentale rockkwartet Halma, dat al sinds de eeuwwisseling actief is maar nu een hiaat van vijf jaar liet tussen dit Driving By Numbers en voorganger The Ground.
Psychedelisch aandoende krautrock is wat ze ons in vier nummers voorschotelen, waarbij van postrock weinig sprake is al vermelden de Hamburgers wel steevast Tortoise als grote voorbeeld. Dat zal dan ongetwijfeld op vroeger werk een grotere invloed hebben dan op hun nieuwe plaat.
Vier episch lange nummers, het kortste duurt 8 minuten 27 seconden, die ingetogen rocken en, grotendeels door het lange werken en bijschaven aan de stukken, prima in elkaar werden gezet. Tot in de kleinste details klinken de vier nummers quasi perfect. Ingetogen rocken voor gevorderden wiens lijf geen zin meer heeft in wilde uitspattingen, dat is een beetje waar dit Halma voor staat.
Het klinkt allemaal behoorlijk ingenieus waardoor het geen evidentie is om de nummers na een of twee keer luisteren helemaal te doorgronden. Dat alleen al is uitermate positief.
Of ze veel brokken gaan maken met Driving By Numbers is dan weer andere koek. De meeste luisteraars zullen weinig aanknopingspunten vinden of het geduld niet hebben om de ontplooiing van het muzikale meesterschap van deze krautrockende Duitsers mee te volgen.
Complex, dat was het woord waar we naar op zoek waren.
