Proberen we niet allemaal weg te dromen van de ons omringende en verstikkende problemen? Met zijn tweede solo piano album op het Cortizona label neemt Frederik Croene de luisteraar mee in een luistertrip geïnspireerd door de zorgwekkende signalen van klimaatverandering. Croene laat zijn klimaatpijn galmen met tot op het bot snijdende pianomelodieën.
Solastalgia (solastalgie) is de uitdrukking van het verband dat bestaat tussen de noodtoestand van onze ecosystemen en de psychische kwellingen die deze veroorzaken (ook eco- angst genoemd) bij de mens. Croene construeert hier een soort van muzikale vertaling van onbehagen met zowel abstracte als tastbare pianocomposities. Hij nodigt de luisteraar via dit werkje uit om de groeiende problemen van ons milieu toch wat aandachtiger te gaan bekijken.
Het album bestaat uit vier nummers die een zwaarmoedig strikje meekregen. We krijgen heel wat repetitieve tonen op ons bord met zowel geruststellende als slopende klanken. Onze landgenoot laat zijn pure pianomuziek dynamisch dwalen in nostalgische en sombere fragmenten waarbij het gevoel van machteloosheid zich langzaam een weg naar de zintuigen baant. Solastalgia slijpt als het ware het toekomstige en volgens sommigen onomkeerbare eco- verdriet dat ons te wachten staat. Dit album bevat een veelzeggend signaal, uitgedrukt met sterk en emotioneel geladen pianowerk van eigen bodem.
Solastalgia is digitaal en op vinyl verkrigbaar op de Bandcamp pagina van Cortizona.