Deze vijf kerels brachten vorig jaar hun titelloze debuut ep uit en wonnen dat jaar ook Limbomania, het rockconcours van Limburg. Ons verbaasde het alleszins niet dat ze toen de gouden medaille mee naar huis namen. Fornet brengt postpunk met invloeden van krautrock. Ze speelden afgelopen weekend nog op het prestigieuze Le Guess Who? Festival in Utrecht samen met tientallen internationale topacts uit de underground.
Om onze honger te stillen in afwachting van een volwaardig debuut bracht Fornet afgelopen maand twee nieuwe nummers uit. Op Winter klinkt Fornet zoals op hun eerste ep.
Een simpele baslijn vormt de basis voor een speeltuin voor de drums, gitaren, keys en vocals. Kleine details maken de song levendig. Het mag dan wel monotoon klinken in zijn geheel, het blijft interessant. Op het einde van de song valt een saxofoon in. Dit maakt Winter net dat iets origineler en interessanter.
Het doet ons soms denken aan JF Muck, die andere Limburgers die eind jaren ’90 postpunk op de Belgische kaart zetten. Zij werden opgenomen door Bob Weston van Shellac,maar bij de opnames van Winter/Milk zat Bert Vliegen, zanger en bassist bij Teen Creeps, achter de knoppen.
We moeten zeggen dat de muziek van Fornet niet radiovriendelijk is en dat kan hun waarschijnlijk ook geen barst schelen en ons evenmin. Maar op Milk zijn ze toch iets toegankelijker. De uitgerekte stukken worden ingekort en de gebruikelijke climax laat amper een dikke twee minuten op zich wachten.
Winter/Milk is uit op sentimental en verkrijgbaar op 7” vinyl en cassette. De koper van de cassette wordt beloond met een liveversie van beide tracks. Voor beide songs is er een videoclip gemaakt waarin tweemaal hetzelfde verhaal wordt verteld, maar dan bekeken vanuit een ander perspectief. Gaaf!
