Het ronkende artrocktrio Facs uit Chicago brengt hun vijfde studio-album uit en laat een rauwe, groovy en strakke sound horen, gebald in slechts zes nummers.
Opener Constellation begint met een noise-explosie en vervolgt in een dreigende bass-drum ritmesectie dat even wordt besprenkeld met een lieflijk gitaarmelodie. Ook When You Say brengt dezelfde stuwende sound, strak en simpel met overstuurse effecten zoals het legendarische Shellac.
Het lugubere synth-melodietje op Slogan doet ons aan de dreingende John Carpenter’s Halloween theme sountrack denken waarbij de parlando en overstuurde bas centraal staan. Terwijl Class Spectre ons nog slepend meeloodst door de kale, kille staalindustrie, gaan de languitgesponnen Still Life en New Flag helaas wat verloren in herhaling en kabbelen eerder slapjes naar de horizon.
Hoewel de weinig verrassende afwisseling in songs, brengt dit album ons vooral een algemeen gevoel van angst en desolatie.
