Cruel Nature is een label dat dermate actief is en een overdaad aan releases naar ons toe gooit, dat ze zowaar vergaten de releases van eind oktober door te sturen, omdat alle aandacht ging naar een nog grotere stapel die de week daarop uit komt. Soms een beetje te veel om alles te beluisteren, soms ook van artiesten waar we al zoveel ander werk van hoorden (niet noodzakelijk op dit label, verre van) dat we nog nauwelijks onze aandacht erbij kunnen houden of het moet wel een zeer sterke release zijn (Aidan Baker en al zijn duizendpoten bijvoorbeeld).
Soit, enter Empty Cut bestaande uit het duo Douglas Fielding-Smith en Robert Bollard. Beiden hebben al een heel parcours afgelegd, te beginnen bij McMingo Juice. Dat was een hardcoreband uit het begin van de jaren 80, waarna ze beiden hun weg gingen. Bollard ging met elektronica aan de slag onder diverse namen, waaronder Pemalas, Damrai Vent en By Bizarre Hands. Fielding-Smith bleef bij zijn drumleest en dook op bij onder meer Marker, Una Corda en Backwards. Uiteindelijk liepen ze elkaar weer tegen het lijf en besloten om al hun invloeden te incorporeren in iets nieuws. Eerst als Sqaulor Fan en nu als Empty Cut.
In een immense oplage van welgeteld dertig cassettes laat het duo, geassisteerd door zangeres Liz Foster op twee nummers en Craig Earp op synthesizers voor één nummer, een heel diverse waaier aan experimentele muziek horen. Dubby, zweverig etherisch bezwerend en voortdurend verrassend mengen ze met gebruik van drums, bas, samples en zang shoegaze, experiment, avant-garde, elektronica, jazz en drum’n’bass met elkaar tot een zeer verrassend album.
Opgegroeid in Birmingham met grooves en harsh noise gooien ze alles in een blender waardoor we muziek horen die we zeer moeilijk in een vakje kunnen stoppen, en net dat is waar we steevast naar op zoek zijn. Deuntjes die ons blij maken, die weliswaar ingenieus in elkaar steken maar toch in onze hersencellen blijven plakken.
