Luik, we hebben er altijd wel van gehouden. Majestueuze stad aan de Maas, en sinds een tijdje is La Cité Ardente ook gekend voor zijn muziekscene. Die heeft weliswaar altijd bestaan, maar sinds een paar vooraanstaande pioenen het tot over de taalgrens hebben geschopt (geen simpele taak) staat Luik volop in de belangstelling. Laat ons hopen dat Duane Serah daar ook iets aan heeft.
Duane Serah is wat je noemt een éénmansbedrijf. Het muzikale gezicht van Hugues Daro (ook actief bij The Scrap Dealers) en naar verluidt voelt deze Luikenaar zich het meest in zijn sas in zijn uppie op zijn tweekamerflat. Drie jaar geleden konden we kennis maken met zijn debuut dat is uitgebracht op diens eigen label Sick Fuzz Records. Een naam die meteen alles verraadt…
Een meer dan aardig plaatje dat heel wat psychedelica-liefhebbers gunstig stemde, maar of het nu aan de ervaring ligt of niet, toch is Dying Under Lights een flinke stap hoger. Doorheen zeven composities loodst Hugues je mee in zijn donkere, zwaarmoedige wereld waar alleen dagdromers welkom zijn. Een Syd Barret van een nieuwe generatie, en maker van zowel slome psychedelica als The Moon Has A Say als zeemzoete psychpop Rise die je aan (tja) Tame Impala herinnert.
Veel van dit soort releases hebben vaak last van een nijpend tekort van variatie, en hoewel Duane Serah geen seconde het psychedelische pad verlaat, hoor je heel wat muzikale dimensies. De ijzersterke instrumental Interlude of het atypische Flying In The Astral Plane waarin stonerrock-invloeden opduiken.
Dying Under Lights is een prachtige, en schitterende, plaat van een artiest die meer roem verdient dan het applaus van de muren van zijn flat. Checken!
